αντιμέρεια

η (Α ἀντιμέρεια κ. -ία)

(Γραμμ.) σχήμα του λόγου κατά το οποίο σε μια φράση τοποθετείται μετοχή αντί ονόματος, π.χ. «τόξων εἰδώς

τόξων εἰδήμων»

νεοελλ.

η επανάληψη ομοειδών μερών ή οργάνων του σώματος ενός οργανισμού γύρω από έναν κύριο ή δευτερεύοντα άξονα (πλοκάμια, φύλλα κ.λπ.).